Wadoesedaarnuieingenlijk?

De 39° koorts, het constant koud/warm, de barstende koppijn en het constant heen en weer geloop tussen bed en wc hebben dan toch als voordeel dat ik na bijna een maand in Peru, de tijd vind om me in mijn bed terug te trekken met Dell-phine, om jullie wat meer te vertellen over mijn job.

Ik ben, houd je vast, verantwoordelijke voor de Beurzen en Microprojecten voor de vertegenwoordiging van de Belgische Technische Cooperatie (BTC) in Lima.De BTC voert het beleid van het Ministerie Voor Ontwikkelingssamenwerking uit.Met andere woorden ik werk voor Ontwikkelingssamenwerking van de Belgische overheid in Peru.
Oef, al een boterham en ik ben nog niets eens begonnen met uitleggen.

Microprojecten
De BTC ondersteunt kleine projecten van de locale bevolking. Mensen/organisaties dienen een voorstel in over educatie, milieu, mensenrechten, mensen met een handicap, emanicipatie van de vrouw, theater, fair trade, …
Mijn job bestaat erin om de projecten mee te selecteren en die op te volgen. Dit vraagt veel bureauwerk (financieel beheer, coördinatie met Brussel, massa’s mails,…) waardoor de ondersteuning die tot nu toe werd geboden bijna uitsluitend financieel was. Ik ben net aangenomen om ook een stuk inhoudelijker te kunnen werken. Machtig!

Beurzen.
Idem ditto: we steunen ook Peruanen die een studie (master na master), een doctoraat, een stage of een andere vorming willen volgen. Uit alle aanvragen selecteren wij wat meest kan bijdragen tot de ontwikkeling van het land, de mensen die meest gedreven zijn zich in te zetten voor hun volk, de mensen die zelf de middelen hebben om die studies te betalen.
De vormingen gaan door in Peru, de buurlanden of in België. Ik bereid die gasten voor, volg hen op en zorg ervoor dat ze op tijd en stond hun centjes krijgen.

Toch allemaal wel meer bureauwerk dan goed voor me is, maar het concept is echt machtig en als ik de mensen achter de cijfers zie, vind ik het niet erg om 9 u op kantoor te verslijten. Het kunnen ondersteunen van echt fijne projecten waar ik in geloof. Geschift toch. En hen mogen bezoeken, mijn kritische blik bovenhalen en zo op plaatsen komen, waar bijna geen toerist ooit geweest is, ..Woehoe!!!!!!!!!!!!!!!! Het leren werken met Excell, het efkes verantwoordelijk zijn voor 400000euro (slik ik krijg er nog de kriebels van als ik het hier zo schrijf), het samenwerken met de Belgische Ambassade, het reilen en zeilen van de Belgische Ontwikkelingssamenwerking van zo dichtbij mogen meemaken, ook die dingen vind ik boeiend!

Het eind van mijn opdracht lijkt nog lang niet in zicht, want er wordt hier heel vlotjes gepraat over ‘volgend jaar in December zal jij dan moeten…’ dit terwijl mijn contract maar loopt tot half oktober. Te vroeg om hier al over te denken/dromen. Laat me maar de uitdaging van elke dag aangaan, das voor de moment al meer dan genoeg.

Geniet van de feestdagen. Hoewel Kerst ook hier voor de deurstaat, kan het er bij mij nog altijd niet goed in, dat die gepaard gaat met zon en blote voeten.Mijn kerstdagen breng ik door met Schampie en Belle buiten Lima, beetje natuur en rust zal me deugd doen.
En oh ja, om het nog snel even over iets anders te hebben… ik woon in een soort homobordeel, maar later meer hierover.

Alle liefs

Merci voor de lieve mailkes, skypkes. Ik vind niet altijd de tijd hierop persoonlijk te antwoorden, maar ik doe mij best.
Liefs
ruth

Ps merci aan allen die me op de hoogte hielden van het albezonse nieuws. Ik blijf mee duimen
Ps Met speciale dank aan Gunth en Katrien. Wally, mijn twaletvriend maakt de vele bezoekjes een stuk aangenamer.