Er even tussenuit

Hallo Vrienden,

Enkele weken geleden trok ik met ons moeder en vader rond in Peru. Een ongelofelijke ervaring. Veel klassieke dingen gezien: ballestas eilanden, Paracas, Huacachina, Nasca-lijnen, Santa Catalina klooster en de indrukwekkende Colca Canon. Veel schoons gezien, meesterlijke werken, maar wat me meest is bijgebleven is de prachtige natuur, de stilte en uitgestrektheid van de woestijn, de kracht en elegantie van de Condor, en zoals steeds de uitgesproken tegenstellingen in dit boeiend land.

Hola amigos,

hace algunas semanas viajé con mis papas en Peru. Un viaje muy lindo y chevere. Fuimos a las islas Ballestas, Paracas, Huacachina, las lineas de Nasca, el convento de Santa Catalina, La Colca. Hemos visto muchas cosas impresionantes y bonitas pero lo que me permenecerá en mi memoria es la naturaleza, el silencio y la extensión del desierto, la fuerza y la elegancia del condor y, como siempre las contradicciónes manifiestas.

even buiten de stad

Ik probeer af en toe uit Lima te ontsnappen in het weekend. En dan kom je terecht in dit soort dorpjes. Met de geschifte Inca-stenen, El Sr. Camaron die ook hier in de goot ligt, waar een norse meneer over de wolken waakt en groezelige smoezelige kindjes het straatbeeld opfleuren.

A veces intento de escapar de Lima durante el fin de semana. Y así llegas en pueblitos como este. Con las piedras Incas, los boracheros en la calle, donde un senor con cara de enfado guarda los nubes y ninos animan la escena callejera.

Heel erg bedankt

Aan de anonieme schenker van een heerlijk pakket chocolade! Heel erg bedankt! Zo was het toch een beetje Pasen voor me.

Sjeim

Shame shame shame shame shame shame shame shame on me (dit dus luidkeels mee t ezingen op tjah, dat liedje van Shame shame shame shame shame shame shame shame on me hé).
Mijn voornemen om minstens om de veertien dagen een teken van leven te geven, is blijkbaar niet mijn beste voornemen geweest.
Ik kan wel wat verzachtende omstandigheden aanvoeren al zijn die jammer genoeg niet zo zacht.

Op 29 April is onze baas overleden. Heel plots, heel onverwacht en vooral heel jammer want een goeie baas en een fijn mens. Dit brengt heel wat veranderingen mee op het werk. Het is hier een beetje roeien met de riemen die we hebben en als elk met drie riemen moet roeien is dat niet zo praktisch. Mijn riem (raar woord trouwens want ik zie mezelf al roeien met broeksriemen) die ik er bijgekregen heb, houdt me weg van de boeiende terreinbezoeken die ik in het vooruitzicht had. Daarmee vallen ook mijn plannen om nog een jaar bij te tekenen in het water (om maar in de zee-thema te blijven). Vanuit Brussel is er nog altijd geen eenduidig antwoord op de situatie hier, dus het wordt afwachten. Dit brengt mee dat ik misschien wel eens sneller thuis zou kunnen staan dan verwacht, maar zoals steeds… we zien wel.

Leuker is dat mijn ouders hier zijn en aan mijn biertjes en chocoladeverlangens tegemoet komen. Fijn om hen hier te hebben, we zijn samen een tiental dagen naar het zuiden afgezakt (Pisco, Ica, Nasca, Huacachina en Arequipa). Fijne dagen!

Ondertussen ben ik er weer met al mijn energie ingevlogen en dat is ook nodig. De 21 geselecteerde projecten staan te popelen om van wal te gaan (jajaja, blijven gaan). Mijn taak is nu om de dossiers kritisch te lezen, hier en daar wat bij te sturen. Een heen en weer gepingpong. Heel interessant en boeiend al wou ik dat ik de tijd had om die mensen uit te nodigen en bij een goeie tas thee (ondertussen is het hier stilletjesaan winter aan het worden) dat eens op ons gemak te bespreken/fantaseren/animeren. Als ik projecten lees, kan ik soms zoveel goesting krijgen om daar zelf in te vliegen. Dan loopt mijn hoofd vol met ideeën, zoals steeds het een al wat realistischer dan het ander, en voel ik zo de kriebel in mijn lijf om dingen te doen!

Ik wens jullie evenveel energie toe! En een prachtige zomer!
Tot gauw
LiefsRuth